เพลี่ยงพล้ำก่อนจุดอ่อนคือริมฝีปาก

เนื้อเรื่อง
เมื่อสามีของเธอได้พาพ่อที่ไม่ค่อยแข็งแรงมาอยู่ด้วย ด้วยความเป็นห่วงไม่อยากให้ท่านอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครดูแล ส่วนเธอนั้นสามีก็เป็นคนดี ขยันทำงาน แต่การบ้านไม่เข้าทางเธอ เพราะเขาไม่รู้ว่าเธอมีขุดอ่อนที่ริมฝีปาก โดนตรงนี้ไปเรียกว่าสะท้านไปทั้งทรวง แต่พ่อสามีเองกลับสังเกคเห็นตรงนี้ จึงหาโอกาสอยู่สองต่อสองแล้วจู่โจม ซึ่งแรก ๆ ก็ขัดขืน ต่อมาติดใจไปหาพ่อเองถึงห้องนอนตามระเบียบ

คำทับศัพท์ที่ใช้
お父さん, おとうさん, 父さん โอโต้ซัง, โต้ซัง = พ่อ เป็นคำที่ใช้เรียกพ่อแม่คนอื่น (หรือเรียกเมื่ออยู่กันเองในครอบครัว
やめて ยาเมะเตะ = หยุดนะ
やめてください ยาเมะเตะกุดาไซ = กรุณาหยุดเถอะนะ, หยุดเถอะนะขอร้อง
離せ ฮานาสเสะ = ปล่อยฉันนะ
だめ ดาเมะ = เป็นได้ทั้งประโยคคำสั่ง คือ อย่านะ ไม่นะ ไม่ได้นะ หรือประโยคบอกเล่าว่า ไม่ดีนะ ไม่ไหวแล้วนะ ขึ้นกับบริบทตอนนั้น เป็นทั้งการห้ามตัวเองไม่ให้เผลอใจไปตามความกระสัน หรือไม่ให้เสร็จ
行ってきます อิตเตะคิมัส ไปแล้วนะ
行ってらっしゃい อิตเตะรัชไช = ไปดีมาดีนะ
ただいま ทะไดมะ = กลับมาแล้วครับ(พูดตอนกลับเข้าบ้าน)แล้วคนที่อยู่บ้านก็จะตอบรับด้วยคำว่า お帰り, หรือ おかえりなさい (โอคาเอริ, โอไคริ, หรือ โอไครินาไซ) ตอนรับกลับบ้าน
嫌だ ยาดะ = เกลียดมัน, ไม่ชอบมัน Tsukasa Aoi เพลี่ยงพล้ำก่อนจุดอ่อนคือริมฝีปาก SONE-250